ЦРНО МОРЕ ПОЛЕКА ИСЧЕЗНУВА: Може да стане езерце, ПРЕДУПРЕДУВААТ ЕКСПЕРТИТЕ

Специфичната положба на Црното Море, кое е поврзано со Медитеранот со Босфор, предизвикува слаб проток на вода, што доведува до бројни проблеми во биодиверзитетот на областа.

Го уништуваат ловот, загадените реки, инвазивните видови и климатските промени.

Животот во Црното Море станува се посиромашен поради неговото полузатворање, што доведува до слаб проток на кислород и други материи, а ситуацијата дополнително ја влошува прекумерниот риболов, загадените реки, изградените брани, инвазивните видови и климатските промени, пленарната седница. сесијата на Европскиот парламент предупреди претходно оваа недела.

Специфичната положба на Црното Море, кое го поврзува Босфорот со Медитеранот, предизвикува слаб проток на вода, што доведува до бројни проблеми во биодиверзитетот на областа.

„Црното Море е блиску до таканаречената црвена линија зад која процесот на влошување на екосистемот може да стане неповратен“, предупреди др. Радослава Бекова од Институтот за океанологија на Бугарската академија на науките во студијата „Бугарскиот риболов и аквакултура во Црното Море“ и додаде дека индустрискиот риболов има најголемо влијание врз биодиверзитетот.

Резервите на риби брзо се намалуваат, а изумирањето на одредени видови достигна критично ниво. Најзагрозени се скушата, есетрата и харингата, а обичниот делфин е крајно загрозен, покажува студијата објавена од Светската организација за заштита на природата (WWF) во соработка со Бугарската академија.

Според ОН, од сите светски мориња, рибниот фонд е во најлоша состојба во Медитеранот и Црното Море, пренесува Хина.

На Црното Море му се закануваат и климатските промени, загадувањето и влошената состојба на брегот. Според неодамнешните истражувања, највидливиот загадувач е пластиката, која сочинува 85 проценти од ѓубрето, а климатските промени влијаат на повисоките температури на морето.

Црното Море граничи со шест земји, но неговиот воден слив се протега на дури 23 земји, а најголемо влијание имаат реките Дунав и Днепар.

Постојат области со екстремно ниска заситеност со кислород, познати како мртви зони, каде што животот на рибниот фонд не е возможен. Речиси 90 проценти од водата е толку сиромашна со кислород што само површинскиот слој е населив.

Природната рамнотежа е нарушена од различни антропогени фактори, како што се индустриското производство и земјоделството, а поради интензивната изградба на брани и системи за наводнување, во изминатите децении е намален дотокот на свежа вода и кислород.

Уште во 2015 година, научниците предупредија дека 74 отсто од рибните резерви во Црното Море се прекумерно риболовни, целосно уловени или уништени, а само 17 отсто од фондот последователно се обновени.

Експертите сметаат дека клучниот проблем е стареењето на водниот екосистем, т.н еутрофикација – процес на интензивен раст на алгите, што предизвикува намалување на количината на кислород. Во природата, еутрофикацијата трае со милениуми, додека човечкото влијание го скратува овој процес на само неколку години.

Забележлив е парадокс дека поголемото производство на храна во земјите од водениот слив на Црното Море доведува до помал рибен фонд во Црното Море.

Имено, патувајќи по реки, земјоделските ѓубрива завршуваат во морето каде поттикнуваат прекумерен раст на фитопланктонот.

Дополнителен проблем на вистинските инвазивни видови. Пример е азискиот морски полжав Rapana venosa. Овој вид нема природни непријатели во Црното Море, па затоа брзо се размножувал во слој богат со кислород и претставува сериозна закана за популациите на други организми.

За прв пат е забележан во Црното Море во 1947 година, а генетските тестови покажаа дека една жена и еден маж се одговорни за целата популација, која во меѓувреме „експлодирала“, се нашла на врвот на синџирот на исхрана.